پیش بینی پرخاشگری بر اساس کمال گرایی در ورزشکاران

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش کمال گرایی در پیش بینی پرخاشگری است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی (پیش بینی) می‌باشد. نمونه‌ی مورد مطالعه شامل 150 نفر از دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه آزاد قروه است که بر اساس نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه‌ی پرخاشگری و مقیاس کمال گرایی چند بعدی فراست می‌باشد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه بیانگر این بود که بین خرده مقیاس های تردید در مورد فعالیت ها (P˂0.01 و 0.422=β)، انتظارات والدینی (P˂0.01 و 0.298=β) و انتقادات والدینی (P˂0.01 و 0.190=β)، با پرخاشگری رابطه ی معنا دار و مثبت وجود دارد. نتایج این پژوهش نشان دهنده‌ی نقش پیش بینی کننده ی خرده مقیاس های تردید در مورد فعالیت ها، انتظارات والدینی و انتقادات والدینی در زمینه ی پرخاشگری است.